فرآیند کشیدن عصب دندان به طور معمول در مطب دندانپزشکی انجام میشود. دندانپزشک شما دندانی را که دردناک است معاینه کرده و از اشعه ( X ) برای تأیید تشخیص خود استفاده میکند. حال اگر شما نیازمند انجام عصب کشی دندان و روت کانال باشید، این پروسه را برای شما انجام میدهد.
این پروسه شامل چند مرحله اساسی است که در ادامه، به ترتیب با هر کدام از مراحل عصب کشی دندان بیشتر آشنا خواهید شد:
در اولین مرحله، دندانپزشک برای اینکه شما در حین کار دردی را احساس نکنید، مقدار کمی از داروهای بی حس کننده را روی لثه شما در نزدیکی دندان آسیب دیده تزریق میکند. پس از عملی شدن این کار، لثه ها به شیوه موضعی بیحس میشوند. اگر عفونت و پوسیدگی دندان ها زیاد باشد، ممکن است نیاز به زمان بیشتری برای بی حس شدن دندان داشته باشید.
لازم به ذکر است که دندانپزشک هنگام معاینه اولیه، برای کاهش عفونت، داروهای آنتی بیوتیک تجویز میکند و درمان کانال دندان را 10 تا 15 روز بعد شروع میکند.
وقتی دندان شما بی حس میشود، متخصص یا دندانپزشک عمومی در قسمت بالای دندان یا همان عاج دندان، شکاف کوچکی ایجاد میکند تا پالپ دندان را ببیند.
هنگامی که پالپ آلوده یا آسیب دیده در معرض دید قرار گیرد، متخصص با استفاده از ابزارهای ویژهای به نام فایل دندانپزشکی (Files)، آن را به دقت برمیدارد تا به کانال عصبی دندان برسد، بعد از آن عصب دندان را با دقت زیاد خارج میکند.
مرحله سوم، به این صورت است که پس از برداشتن مغز و پالپ دندان، دندانپزشک کانال باز شده را با یک آنتی بیوتیک موضعی پوشش داده تا عفونت ایجاد شده را سرکوب کند و مانع از تشدید و عود مجدد آن شود.
پس از تمیز کردن و ضد عفونی شدن کانال ها، متخصص دندان را با خمیر سیلر و ماده ای لاستیک مانند به نام گوتاپرکا پر میکند. دندانپزشک همچنین ممکن است آنتی بیوتیک های خوراکی را برای مدیریت و اطمینان از سرکوب عفونت برای شما تجویز کند.
در ادامه، بسته به صلاحدید دندانپزشک، ابزار انعطافپذیر مخصوص در کانالهای ریشه قرار میگیرد. این ابزار به شکلگیریِ بهتر فضای دندان برای پر کردن و قرارگیری مناسب سیلر کمک میکند. یک پاکسازی کامل هم انجام میشود تا هرگونه آنتیبیوتیک، بافت و … باقیمانده پاک شود.
دندانپزشک با پر کردن شکاف کوچکی که در قسمت بالای دندان در همان ابتدای درمان ایجاد کرده بود بصورت موقتی آن را مهر و موم میکند. آن ها به کمک سیلانت سوراخ ها و درز ها را مسدود میکنند تا کانال از آسیب ناشی از بزاق در امان بماند.
بعد از گذشت مدتی از مراحل قبلی، از آنجایی که دندان دیگر مثل قبل مقاوم و محکم نیست، لازم است که برای حفظ آن از روکش دندان استفاده کنید.
اگر دندان آسیبدیده آنقدر در روند درمان ضعیف شده باشد که نتوان مستقیما آن را روکش کرد، از پست استفاده میشود. پست مانند یک پایه تقویتکننده عمل کرده، و نصب موفق کور و روکش روی دندان را امکانپذیر میکند. پست در کانال ریشه گذاشته میشود تا مواد پرکننده موقت (و بعدا دائمی) در جای خود قرار بگیرند.
در این گام از مراحل عصب کشی دندان، متخصص همچنین آنتیبیوتیک تجویز میکند تا هرگونه عفونت باقیمانده کاملا از بین برود.
پس از عمل کانال ریشه، دندان (بدون پالپ) خالی میماند و ضعیف میشود. برای بازگردانی قدرت و کارکرد دندان، آخرین گام درمان عصب دندان، شامل قرار دادن روکش دندان یا پر کردن دائمی میشود. انتخاب از بین این دو گزینه، به میزان آسیب و بافت تخریبشده دندان دارد.
روکش بیشتر برای دندانهای خلفی توصیه میشود که فشار بیشتری را تحمل میکنند و مقاومت ساختارشان فوقالعاده مهم است.